Στη σύγχρονη κοινωνία η εργασία παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή, όχι μόνο των ανδρών αλλά και των γυναικών. Εργασία είναι μια συνεχής διαδικασία κατά την οποία το άτομο βελτιώνεται. Παρατηρείται ότι η συχνή συναναστροφή με άλλα άτομα και η ενασχόληση με ένα θέμα οριοποίει τον άνθρωπο, ικανοποιώντας του ταυτόχρονα ατομικές και κοινωνικές ανάγκες.

Το αίσθημα κενού που προκαλείται στον άανθρωπο λόγω έλλειψης εργασίας δημιουργεί την ανάγκη για εργασία. Ο άνθρωπος χάρη στην εργασία πραγματοποιεί την ολοκλήρωση της προσωπικότητας του. Αρχικά στην πνευματική εργασία ο άνθρωπος έχει την ευκαιρία να ακούσει και άλλες απόψεις και αντίστοιχα να συζητήσει τις δικές του. Έτσι διευρίνει τους ορίζοντές του, καθώς ασχολείται με την αναζήτηση νέων πληροφοριών που φέρουν ως αποτέλεσμα την ατομική συνειδητοποίηση. Ακόμα, κατά την χειρωνακτική εργασία το άτομο σκληραγωγείται και οριοποιείται. Η επαφή του εγαζομένου με ένα αντικείμενο είναι αμεσότερη και απαιτείται περισσότερη συγκέντρωση για την αποφυγή λαθών.

Εκτός από τις ατομικές-προσωπικές ανάγκες, η εργασία ικανοποιεί και τις κοινωνικές. Συχνά οι εργαζόμενοι νιώθουν ηθική ικανοποίηση και αυτοπεποίθηση, σε περίπτωση όμως προαγωγών όπου εξελίσσονται και οικονομικά, νιώθουν ψυχική ευφορία και ισορροπία. Εκτός από την οικονομική εξέλιξη, όπου το άτομο πλέον είναι ανεξάρτητο οικονομικά καθώς ικανοποίει τις βιοτικές του ανάγκες, αναπτύσει και το συνεργατικό πνεύμα. Δημιουργεί κοινωνκές σχέσεις με τους συναδέλφους, οι οποίες συνήθως δεν παραμένουν μόνο τυπικές αλλά γίονται κυρίως φιλικές. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται δεσμοί φιλίας και συνεργασίας, όπου το άτομο μαθαίνει να σέβεται και να υπακούει.

Το άτομο έχει την τάση αναζήτησης επαγγέλματος. Οι γονείς και οι δασκάλοι έχουν την κυριότερη επίδραση στην επιλογή επαγγέλματος, καθώς ο νέος, ως μικρότερος, εμπιστεύεται τους μεγαλύτερους και πιο έμπειρους. Πολλές φορές, όμως, η ελευθερία επιρροής οδηγεί στην απαίτηση επιλογής κάποιου επαγγέλματος. Δηλαδή οι γονείς καταπιέζουν τα παιδιά τους να ακολουθήσουν ένα επάγγελμα που θεωρούν επιθυμητό, αποδεκτό και κατάλληλο για το μέλλον, χωρίς όμως την πραγματική επιθυμία του νέου για αυτό. Αυτ?ο για τον νέο έχει ως αποτέλεσμα μία μίζερη ζωή, όπου η εργασία θα ταυτίζεται με την αγγαρία και όχι με θετική έννοια.

Παρ? όλες τις προσπάθεις όμως που γίνονται από τα σχολεία και τους γονείς για τη σωστή επιλογή επαγγέλματος οι συνθήκες εργασίας δεν ικανοποιούν τις ανάγκες του εργαζομένου. Η οικονομική αποκατάσταση για τα ωράρια εργασίας θεωρείται ελάχιστη. Το άτομο εργάζεαι περισσότερο με αποτέλεσμα να μην του περισσεύει ελεύθερος χρόνος για ξεκούραση. Έτσι ο εργαζόμενος εξαντλείται και δεν του περισσύει ενέργεια για δουλειά και παραγωγή. Συχνά μάλιστα με τον μισθό που του δίνεται δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις βιοτικές του ανάγκες.

Παρατηρείται, λοιπόν, ότι στο χώρο της εργασίας δεν πραγματοποιείται απότυλα η ικανοποίηση των βασικών αναγκών του εργαζομένου. Έτσι θα πρέπει να υπάρξουν βελτιώσεις, έτσι ώστε να ικανοποιούνται και άλλες ανάγκες.

Μαθήτρια της Β? Λυκείου- Δήμητρα Θεολόγου